Porady

Podłogi z drewna egzotycznego są bardzo piękne, a przy tym praktyczne, bo egzotyczne drewno jest twarde i odporne na zarysowania czy wilgoć Podłogi z litego drewna można kłaść i w mieszkaniach - nawet w łazienkach czy korytarzach - i w pomieszczeniach o dużej intensywności ruchu, np. biurach, hotelach, ekskluzywnych sklepach, salach sportowych. Najpopularniejsze u nas gatunki to afrormosia, iroko, badi, kempas, merbau, teak; pochodzą z Afryki, Indonezji, dorzecza Amazonki.I wcale nie są wiele droższe niz rodzimy dąb, buk czy brzoza.

Większość usterek wynika z nieznajomości tego materiału i z błędów popełnionych podczas jego układania.

Wybierając drewno, pamiętajmy, że są gatunki bardziej wrażliwe na zmiany wilgotności. Należą do nich kempas, badi, guatambu. Nie wybierajmy ich do miejsc narażonych na działanie wilgoci.

Jedną z przyczyn rozsychania się drewna jest jego nieodpowiednia wilgotność (optymalna wilgotność drewna na posadzki i schody wynosi 8-10%). Kupując drewno, należy bardzo dokładnie sprawdzić, czy nie jest ono zbyt mokre lub zbyt wysuszone (takiej informacji możemy oczekiwać od sprzedawcy). Wilgotność drewna należy sprawdzić również tuż przed ułożeniem (powinien to zrobić parkieciarz - zanim podpiszemy umowę, sprawdźmy, czy dysponuje on odpowiednim aparatem).
Drewno może się rozsychać również wtedy, gdy jest układane przy nieodpowiedniej wilgotności powietrza (właściwa wilgotność powietrza wynosi 40-65%). Unikajmy układania parkietu zimą w czasie dużych mrozów, kiedy wilgotność powietrza drastycznie spada. Pomiaru wilgotności powietrza powienien dokonać parkieciarz.

Podłogi z drewna egzotycznego składające się z dużych elementów pracują inaczej niż parkiet z małych elementów. Aby uniknąć powstawania szpar lub pęcznienia i wypychania innych sąsiadujących z drewnem materiałów, należy zachować wszelkie środki ostrożności. Układanie wielkoformatowego parkietu lub paneli pod kątem prostym do dłuższych ścian pomieszczenia wymaga zastosowania dylatacji (najlepiej z korka). Należy również unikać rozwiązań, w których dłuższy bok parkietu styka się z posadzką z płytek ceramicznych.

Podłogi z drewna egzotycznego można układać tylko na odpowiednio wysuszonym podłożu. Wilgotność podkładu nie może być większa niż 2,5 %. Jeśli jest wyższa, trzeba go zagruntować odcinającymi wilgoć środkami albo poczekać, aż wyschnie.

Ułożenie drewnianej posadzki wymaga zagruntowania podłoża, które zabezpieczy ją przed przenikaniem wilgoci z podłoża. Środek gruntujący musi być dobrany do zastosowanego kleju.

Podłoże musi być równe. Należy wybierać masy samopoziomujące przeznaczone pod parkiet i długie deski.

Do układania podłóg z drewna egzotycznego konieczne jest również odpowiednie dobranie kleju. Do dużych elementów nie zaleca się stosowania klejów dyspersyjnych (zawierają wodę), które mogą powodować pęcznienie drewna, żywicznych (zawierających rozpuszczalniki), które mogą powodować odbarwienie i również pęcznienie drewna. Poleca się natomiast kleje poliuretanowe z utwardzaczami, ale trzeba pamiętać, że są one trudniejsze w stosowaniu i że może się nimi posłużyć tylko profesjonalista. Efekt zależy więc również od fachowości i sprawności parkieciarza.

Każdy gatunek drewna egzotycznego można lakierować. Należy użyć tylko odpowiednich lakierów podkładowych, łatwo dostępnych na rynku. Zaleca się produkty takich firm jak Loba lub Berger-Seidle. Lakierowanie powinno się zlecić fachowcom. W łazienkach i innych pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności najlepiej jest podłogę zolejować.

Materiał należy sprawdzić przed położeniem. Wszelkie uszkodzenia i nieprawidłowości należy zgłosić sprzedającemu przed zamontowaniem. Montaż powinien zostać przeprowadzony przez specjalistę parkieciarza. W każdym indywidualnym przypadku specjalista musi ocenić wytrzymałość i równość podłoża, poprawność izolacji termicznej i przeciwwilgociowej, warunki układania, materiał parkietowy oraz warunki potencjalnego użytkowania i zaproponować odpowiedni sposób postępowania. Stosownie do jego zaleceń wskazane może być poprawienie podłoża w celu uzyskania odpowiednich parametrów, sezonowanie parkietu lub/i pomieszczenia oraz podłoża na które nastąpi montaż w celu uzyskania optymalnej równowagi higroskopijnej pomiędzy otoczeniem i drewnem. Optymalna wilgotność drewna do układania wynosi 9 % przy wilgotności powietrza 45-55% i wilgotności podłoża cementowego do 2% (anhydryt do 0,5%) . Podkład oraz połączenie klejowe powinno mieć wytrzymałość min. 35MPa na ściskanie i 3,5N/mm2 na ścinanie. Rury od ogrzewania muszą być dokładnie izolowane tak aby podłoga miejscowo nie miała podwyższonej temperatury. Podkład przed układaniem należy zagruntować płynem gruntującym zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania kleju. Zalecane kleje do instalowania desek podłogowych z drewna egzotycznego to wyłącznie kleje poliuretanowe Należy pozostawić szczeliny dylatacyjne przy ścianach i we framugach drzwi ok. 5mm/mb z każdej strony tafli ale nie mniej niż 15mm. Po ułożeniu podłoga powinna pozostać nie wykończona przez okres 7-10 dni w warunkach optymalnych w celu zaaklimatyzowania (całkowitego wyrównania naprężeń i wilgotności) Po cyklinowaniu należy kilkakrotnie szpachlować całą powierzchnię podłogi a następnie ją zagruntować. Jako warstwa wykończeniowa może być zastosowany system lakierowania lub olejowania i woskowania. Przy montażu oraz lakierowaniu podłogi zaleca się korzystanie z wyrobów renomowanych producentów chemii do parkietów rekomendowanych przez DLH Drewno. W razie pytań lub wątpliwości prosimy o kontakt z przedstawicielami DLH Drewno.

Parkiety z drewna litego jako produkty w 100% naturalne i higroskopijne reagują na zmieniające się warunki otoczenia. Drewno pobiera parę wodną z otoczenia i rozszerza się, gdy wilgotność powietrza rośnie lub oddaje i kurczy się, gdy wilgotność powietrza spada. Może objawić się to zmianą wymiarów i kształtu klepek, w efekcie powodować powstawanie szczelin i pęknięć, gdy wilgotność powietrza jest za wysoka lub za niska w dłuższym okresie czasu. Zależność tę obrazuje poniższa tabela:

Aby zminimalizować efekt tej pracy należy utrzymywać w pomieszczeniu klimat o wilgotności powietrza najbardziej odpowiadający naturalnym dla człowieka warunkom: 45-60% wilgotności względnej powietrza i temperaturze ok. 18-22°C. Najtrudniejszym okresem jest sezon zimowy gdy wilgotność powietrza, zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz budynków, znacznie spada. Należy wówczas nawilżać pomieszczenia najlepiej za pomocą nawilżaczy elektrycznych. W pomieszczeniach z klimatyzacją również może wystąpić zjawisko zbyt niskiej wilgotności.

W celu wydłużenia żywotności podłogi nóżki krzeseł i mebli trzeba zabezpieczyć podkładkami filcowymi. Idealnym sposobem pielęgnacji parkietów z drewna litego jest używanie dostępnych na rynku środków pielęgnacyjno - ochronnych produkowanych wyłącznie przez producentów chemii do lakierowania i olejowania lub woskowania parkietów. Nie wolno używać środków z zawartością silikonów! Nie należy dopuszczać do zalewania parkietu i zalegania na nim wody. Podłoga z drewna litego może zostać poddana kilkukrotnej renowacji poprzez cyklinowanie i ponowne lakierowanie lub olejowanie . Ilośc dopuszczalnych renowacji uzależniona jest od stopnia zniszczenia parkietu przed ponownym cyklinowaniem.

Stosowanie powyższych zaleceń znacznie wydłuża żywotność drewnianych podłóg i zmniejsza ryzyko pracy, ale nie wyklucza jej całkowicie. Ze względu na brak możliwości kontroli klimatu przez sprzedającego w trakcie użytkowania, naturalna praca drewna nie może być przedmiotem reklamacji.